سفر به مثلث طلایی هند

(دهلی-آگراـ جیپور)

هدف تور ما بازدید از مثلث طلایی هند و یا همان شهر های دهلی-آگرا و جیپور بود.

دهلی نو-

اولین هتلی که به آن وارد شدیم هتل هیلتون (Hilton) در چند کیلومتری دهلی بود که از مراکز دیدنی شهر فاصله زیادی داشت و چند ساعت راه تا مرکز شهر فاصله داشت هر چند هتل بدی نبود ولی در محیط نه چندان مناسبی واقع شده بود.در بدو ورود به دهلی اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند کثیفی بیش از حد این شهر است موردی که در دیگر شهر های هند نیز به کرات دیده می شود. عدم وجود پیاده روهای شهری ، زباله های که در همه سطح شهر پراکنده شده اند ،عبور مکرر گاوها از خیابان،همنشینی و همخوابی سگهای متعدد  با مردم، مردمی که بی خیال عابران دیگر بر دیوارهای شهر ادرار می کنند،بوق ممتدد اتومبیل ها(که بعد فهمیدیم سنت آنجاست و نمادی از اعتراض گاندی به حکومت وقت بوده و همچنان علی رغم نیاز ادامه دارد به طوری که پشت هر ماشین نوشته بود بوق بزنید؟!.)،وجودگداهاو زاغه نشینان در زیر پلهاو و کلیه نقاط شهری .... همه از مواردی است که توی ذوق توریستها می زند.

دهلی نو در اصل منطقه‌ای شهری درون کلان‌شهر دهلی است. دهلی نو همچنین مرکز حکومت ناحیه پایتختی ملی دهلی است.
دهلی طبق سرشماری سال ۲۰۰۱ با جمعیتی برابر ۱۳٬۷۸۲٬۹۷۶ نفر جمعیت مرکزی  و بیش از ۲۲ میلیون نفر در کلان شهر دهلی یکی از بزرگترین شهرهای هند است و با قدمتی افزون بر ۵۰۰۰ سال به همراه دمشق و بنارس از قدیمی‌نرین شهرهای جهان محسوب می‌شود. این شهر تاکنون ۱۱ بار ویران گشته و از نو ساخته شده‌است. دهلی قدیمی‌ترین ناحیه مسکونی جهان به‌شمار می‌رود که تاکنون همواره مسکون بوده‌است. دهلی آمیخته‌ای است از جامعه سنتی و مدرن و نمودی است از اجتماع مذاهب، قومیت‌ها و فرهنگ‎های مختلف ، شاید جمعیت بالغ بر یک میلیارد نفری هند و سنت ها و خرافاتی که در طول سالیان دراز با این جمعیت عجین شده مهمترین عامل عقب ماندگی این کشور باشد.

به هر حال اولین بنایی که از آن دیدن کردیم دروازه هند (ایندیا گیت India Gate) بود این بنای باشکوه با ارتفاع ۴۲ متر در محوطه‌ای باز و نزدیک به کاخ ریاست جمهوری هند توسط معمار انگلیسی دهلی نو در سال ۱۹۳۱ ساخته شده‌است. در واقع یادبودی است برای ۹۰ هزار سرباز هندی که در جنگ جهانی اول کشته شده‌اند و نام این سربازان بر دیوارهای این بنا حک شده‌است.

 بعد از آن از بنای یادبود مهاتما گاندی (راج گت Raj Ghat) دیدن کردیم سکوی چهار گوش ساده‌ای از مرمر سیاه، محل نگهداری خاکستر مهاتما گاندی است که در سال ۱۹۴۸ به قتل رسید. هر ساله در روز سی ام ژانویه، روز شهید، به یاد پدر ملی هند گردهمایی در این محل تشکیل می‌گردد.

 و در نهایت از  قُطُب منار (Qutub Minar) دیدن کردیم .ارتفاع این منار عظیم ۵/۷۲ متر است که ۳۹۹ پله دارد. این بنا از سنگ ساخته شده و جزو اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو-اسلامی است. تزئینات روی این منار بی نظیر است. این بنا در کنار مسجد قوه الاسلام در سال ۱۱۹۹ میلادی توسط قطب الدین ایبک در جنوب شهر دهلی و بر روی خرابه‌های تعداد زیادی از معابد مربوط به آئین جینیسم ساخته شده. در صحن اصلی مسجد ستون فولادی بزرگی مربوط به قرن پنجم میلادی وجود دارد که عامه، حلقه کردن دست از پشت، دور این ستون را خوش یمن می‌دانند.

قُطُب منار به تقلید از «منار جام» افغانستان، ساخته شد و به پنج طبقه تقسیم شده است که در فاصلهٔ هر دو طبقه، ایوان مدوری به‌صورت کمربند آن را دربر گرفته‌است. هر طبقه کتیبه‌هائی دارد که موتونی از آیات قرآن و اسامی قطب‌الدین ایبک، محمد بن سام و دیگر پادشاهان و امرا را شامل می‌شوداین بنای عظیم در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و هر ساله گردشگران بسیاری را جذب و چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. پیش از این امکان بازدید از داخل منار بود ولی اکنون پس از چند خودکشی، ورود به داخل منار و بالارفتن از آن برای عموم ممنوع شده است.

نکته ای که بیش از همه ما را آزار می داد گرمی بیش از حد هواو ازدحام جمعیت و شلوغی بود در واقع اشتباه ما بود که در این فصل از سال که هند گرمترین و خشکترین آب و هوا را دارد به این کشور مسافرت کردیم.

جیپور-

دومین شهری که از آن بازدید کردیم  شهرجیپورمعروف به شهر صورتی ، از شهرهای تاریخی هندوستان و مرکز ایالت راجستان است. شهر جی‌پور در شمال غربی کشور هند قرار دارد. شهر جی‌پور در سال ۱۷۲۷ توسط مهاراجه سوای جای سینگ دوم، فرمانروای آمبر بنیاد شد و نخستین شهر دارای طرح شهری در هندوستان بود. جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۳ برابر با 7/2 میلیون نفر بوده‌است. در بدو ورود لیدر تور ما که هندی بود ما را به بازاری برد تا سوغات بخریم بازاری مملو از جواهرات و ساری  و مجسمه های چوبی و فلزی که نماد خدایان متعدد هند بود ولی آنقدر اجناس گران بود که ما جنسی نخریدیم در واقع اصلافکر نمی کردیم اجناس هندی آنقدر گران باشد هر 100 دلار معادل43000الی000 44 روپیه بود در حالی که یک بلوز ساده آنجا بالاتر از 1000 روپیه بود شایدم برای توریستها این قیمتگذاری معمول بود؟!  

 هتلی که در آن اقامت داشتیم ramada  بود که قرار بود 5 ستاره باشد ولی 4 ستاره بود و باز در جایی پرت و دور از آگرا که اصلا راضی نبودیم. نخستین جایی که از آن دیدن کردیم قلعه آمبر یا Amber –fort بود که باید با فیل به قلعه می رفتیم هر چند صبح زود رفتیم ولی حدود 1:30 معطل شدیم تا نوبت ماشد در این بین بهترین فرصت برای دستفروشان بود که اجناس خودرا که بیشتر مجسمه و اشیا تزیینی بود به مردم بفروشند البته می توان بهترین  سوغات را نیز باچانه زدن  به قیمت خیلی کمتر از مغازه از آنها خرید. به هر حال با فیل مسافتی حدود500 متر را طی کرده به داخل قصر رسیدیم مناظر دیدنی و زیبا در مسیر به چشم می خورد هر چند فیل ها با آب دهان خود ما را حسابی خیس کردند و توصیه میکنم هنگام فیل سواری حسابی خودتان را بپوشانید! وارد محوطه بزرگی شدیم و از آنجا پس از طی مسافتی وارد قصر شدیم شکوه و عظمت آن واقعا نشاندهنده ثروت مهاراجه ها بود و شباهت این ساختمان به عالی قاپو ما را به یاد اصفهان انداخت .

در ضمن سریال عشق و نفرت که از شبکه ماهواره ای پخش می شود در این شهر فیلمبرداری شده.

بازگشت با جیپهای رو بازی بود که ماراتا اتوبوسمان همراهی کردند. در راه بازگشت از بنای Jal-mahal دیدن کردیم  که بنایی بود در وسط دریاچه و نمای زیبایی داشت. شب هم برای خرید به پاساژ رفتیم و بعد برای صرف شام به محلی که غذاهای محلی هندی با طعم تندی داشت و از رقص محلی هندی و شعبده بازی و ..... در محوطه آن دیدن کردیم.

آگرا-

سومین شهر بزرگ در ایالت اوتار پرادش در کشور هندوستان است. این‑ شهر درکنار رودخانه یامونا (جمنا) قرار گرفته .
نام آگرا به شکل «آگرابانا» نخستین بار در کتاب حماسی ماهابهاراتا آمده و معناشناسان آن را «پردیس» یا «بهشت» معرفی کرده‑اند.

هتل ما در آگرا که بهترین و قشنگترین هتلی بود که دیده بودم هتل 5 ستاره  orient taj بود که واقعا بیش از 5 ستاره می ارزید چون هم خدمات و سرویس دهی خوبی داشت و هم دارای قشنگترین محوطه و فضای سبزی که من تا به حال دیده بودم.

فردا صبح به وقت محلی ساعت 5 به سمت تاج محل راه افتادیم تا طلوع خورشید را از تاج محل نظاره گر باشیم با اینکه صبح زود رفتیم صف طویلی داشت و مطابق همه جاهای دینی هند توریستها را حسابی می گشتند و اجازه فیلمبرداری نمی دادند!

تاج محل:

تاج محل بنایی مجلل و رمز عشق ابدیست که سه قرن و نیم از بنای آن می‑گذرد. اخلاص به عشقی رومانسی، از دوران بسیار دور همچون: «لیلی و مجنون»، «رومئو و ژولیت» و یا «بخت‑النصر» که باغ‑های معلق بابل را به نشان وفاداری برای همسرش ساخت که یکی از عجایب هفتگانه دنیاست،تاج محل آرامگاه «ارجمند بانو بیگم» ملقب به ممتازمحل همسر محبوب «شاه‑جهان» پنجمین پادشاه گورکانی بود که در هند به پادشاهی رسید. این بنا به دستور شاه‑جهان برای نشان دادن عمق علاقه و عشق خود به ممتاز محل ساخته‑است. داستان بنای این مجموعه عمارات مجلل که در وسط آن گنبد تاج محل چون نگینی می درخشد، بر ارزش تاریخی این شاهکار هنری افزوده است. تاج محل، در واقع، باشکوه ترین هدیه یک شاه به همسر از دست رفته اش است و پایه‑های آن بر عشق وافر شاه جهان گورکانی به ممتاز محل ایرانی تبار استوار است.

دیدن یکی از عجایب هفت گانه  جدید برایم هیجان انگیز بود هر چند این محل از خارج بسیار باشکوه است و با سه عمارتی که در اطراف آن ساخته شده باشکوه به نظر می رسد ولی داخل این محل به قدری ساده بود که تعجب می کردی پس آنهمه شکوه وعظمت چرا تنها در دو قبر شاه جهان و ممتاز که یکتا تزیین آنجا بود خلاصه شده و بقیه اطاقها با دیوارهای لخت و بی هیچ تزیینی متروکه بوده و از آن دوران پر رونق هیچ اثری به جا نمانده؟شاید هدف آنها هم نشان دادن همین  زندگی ساده ای است که عشق آن را پر نور کرده بود عشقی که مشابه آن در هیچ جای دیگر جهان پیدا نمی شود.    

. قلعه قرمز آگرا:
در شهر اگرا نزدیکی بنای مشهور تاج محل، بنای ارزشمند دیگری به نام قلعه یا ارگ آگرا یا قلعه قرمز آگرا واقع شده است که قدمت آن به قرن شانزدهم می‑رسد.
این قلعه مستحکم از سنگ ماسه سرخ رنگ با دیوارهایی به طول 5/2 کیلومتر، شهر سلطنتی امپراتوری مغولی هند یا گورکانیان را در خود جای داده
این منطقه شامل تعداد زیادی کاخ افسانه‑ای، از جمله کاخ جهانگیر و خاص محل که توسط شاه جهان ساخته شده است و شامل سرسرای تماشاگران مانند دیوان خاص و دو مسجد بسیار زیبا می‑شود.
اکبر شاه علاقه زیادی به سنگ ماسه سرخ داشت و برای عمارت های این بنا از این سنگ استفاده کرد به همین دلیل امروزه به آن قلعه سرخ یا ارگ سرخ آگرا نیز گفته می شود که نباید با قلعه سرخ در دهلی اشتباه گرفت .

فاتح‌پور سیکری به معنی «شهر پیروزی» شهر متروکه امپراتور اکبر که در آگره واقع است. تالار شنوندگان، مکان‌ها و مسجدها هنوز هم کاملا سالم و در وضعیت مطلوب هستند که از جمله می‌توان پنج محل و بلنددروازه را نام برد. در محوطهٔ مسجد جامع، آرامگاه شیخ سلیم چشتی واقع است و در واقع، اکبر شاه گورکانی شهر فاتح پور سیکری را به خاطر همین صوفی معروف مکتب چیستی هند پایه گذاشته بود.

پس از بازدید از این دو محل شب به دیدن  نمایش تقریبا موزیکالی رفتیم که بازگو کننده قصه عشق ممتاز و شاه جهان و چگونگی شکل گیری تاج محل بود و بعد به هتل شیراز رفته و شام خوردیم و طبق معمول ایرانیها سالن را قرق کردند و حسابی رقصیدند. فردا صبح به قصد دهلی راه افتادیم در بین راه از  مقبره اکبر شاه که بسیار ساده بود و در محوطه بیرونی آن آهو های زیادی  در حال چرا بودند و معبدسیکها وهندوها دیدن کردیم نکته جالب علامت سیکها بود که کاملا مشابه علامت جمهوری اسلامی در وسط پرچم ماست!

آخرین روز در دهلی از معبد آکشاردام دیدن کردیم که معبد بزرگی بود و تا انتهای غروب دیدن آن طول کشید.

معبد آکشاردام

معبد آکشاردام ( Akshardham) در دهلی نو ( New delhi) نشانگر ۱۰،۰۰۰ سال از فرهنگ هند می باشد.
این معبد که آمیخته ای از تکنولوژی و معماری نوین می باشد بزرگترین معبد هندوها در جهان به شمار می آید  وتوسط بیش از ۱۱،۰۰۰ کارگر و معمار هندی در تاریخ ۶ نوامبر سال ۲۰۰۵ میلادی ساخت آن پایان پذیرفت. این بنا هم اکنون یکی از جاذبه های توریستی کشور هند به شمار می رود.

 واقعا از تماشای این معبد لذت بردم یکی از زیباترین معابدی بودکه دیده بودم بنای کلی آن 7 سال با بیش از 20000 کارگر به اتمام رسیده بود و تمامی کنده کاریها بر روی چوب و سنگها کار دست بود در بدو ورود موردی که ما را حسابی پکر کرد این بود که حق نداشتیم دوربین عکسبرداری یا فیلمبرداری ببریم گویا گروه طالبان مدتی قبل در آنجابمب گذاشته بودند وبنابر این تدابیر امنیتی شدیدی حاکم بود در ضمن به خانم ها با دامن کوتاه اجازه عبور نمی دادند و در بدو ورود پارچه لنگ مانندی به آنها می دادند تا دور خود بپیچند. بعد از تحویل کفشها به داخل معبد رفتیم تمامی ستونها و دیوارها مملو از مجسمه های کنده کاری شده بود و مجسمه های بزرگی از کریشنا و رادا و .... دیگر خدایان وجود داشت همچنین در وسط معبد مجسمه آخرین پیامبرهندوها به نام Swaminarayan وجود داشت. دیواره خارجی معبد نماهای کنده کاری شده از پیکره فیلهای متعدد بود و دریاچه جلوی معبد با فواره هایی از مجسمه کله گاو خودنمایی می کرد.

بعد از بازدید از معبد از طرز زندگی و گزیده سخنان Swaminarayanدر قالب فیلم و عروسک های سخنگو دیدن کردیم .

 در نهایت با قایق از  برکه غار مانندی عبور که در دو طرف برکه کلیه فرهنگ و سنتها و اساطیر و اساتید و دانشمندان و ..... هنددر قالب مجسمه ها و پیکره های سنگی خودنمایی می کرد که همراه با توضیحات ارائه شده هندیها به خوبی توانسته بودند فرهنگ و تمدن خودشان را به توریستها نشان دهند موردی که متاسفانه در هیچ جای ایران وجود ندارد ؟!!!

 به هر حال بعد از خرید در بازار ساعت 12 به فرودگاه رفته و ساعت 4 صبح به تهران برگشتیم.

نکته:

 _ در فصل گرما به این کشور سفر نکنید زیرا گرمای آن طاقت فرساست و بهترین فصل سفر از نیمه های مهر تا اوایل اسفندماه است.

_ حتما از کلاه و عینک استفاده و همیشه جوراب به پاداشته باشید زیرا بسیار از جاها باید با پای برهنه بروید.

_ هنگام خریدتا می توانیدچانه بزنید و بیشتر از دستفروشها خرید کنید ولی نشان ندهید تمایل به خرید دارید وگرنه از بس پیله می شوند بیچاره تان می کنند.

_ غذاهای آنجا برای یک یا دو بار تست کردن خوبه ولی مصرف بیشتر معده ما ایرانیها راکه عادت به غذاهای با کاری و طعم تندنداریم اذیت می کنه.

_ فقط به توضیحات و خدماتی که لیدر تور می دهد توجه کنید افراد عادی برای کمی گفتگو با شما یا ارائه خدمتی همچون دادن دستمال توالت و یا خرده نان و ..... از شما طلب پول می کنند.

_ بیشتر وقت ما در بین جاده ها گذشت و با اتوبوسهای عهد عتیق هندیها سفر 3 ساعته تا 8 الی 9 ساعت به طول میکشد پس سعی کنید یا با هواپیما بین شهر ها سفر کنید یا از بیش از 1 الی 2 شهر دیدن نکنید چون وقت شما همش در جاده های بین شهرها هدر می رود.

_ قبل از رفتن ستاره هتل ها را چک کنید تا سر شما کلاه نرود و از نقاط دیدنی جایی که می روید لیستی تهیه کنیدمخصوصا بازارها چون لیدر تورها شمارا به جاهای گران قیمت می برند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: